امید
ما به این باور رسیدیم که یک نیروی برتر می تواند سلامت عقل را به ما باز گرداند.قدم یک ما را از تصورات‌مان در مورد اعتیاد رها می سازد و
قدم دو به ما امید به بهبودی را می بخشد. قدم دو به می گوید که آنچه در مورد اعتیادمان در قدم یک کشف کرده ایم به معنای آخر راه و پایان داستان نیست. قدم دو می گوید که درد و دیوانگی که با آن زندگی می کردیم کاملاً غیر ضروری بوده اند. ما می‌توانیم ازشر آنها خلاص شویم و به وقتش از طریق کارکرد دوازده قدم معتادان گمنام یاد می گیریم که کاملاً از آنها رها شویم و بدون آنها زندگی کنیم.
قدم دوم، خلائی که پس ازکار کردن قدم یک احساس می کنیم را از بین می برد. وقتی به قدم دو می رسیم شروع به این فکر می‌کنیم که شاید و فقط شاید نیروی برتری در ما وجود داشته باشد،– نیرویی که توان و ظرفیت التیام زخم های روحی ما، آرام کردن روان سر در گم ما و بازگرداندن سلامت عقل به ما را دارد.
وقتی که ما در برنامه یک تازه وارد بودیم اکثرمان از مفهوم این قدم که دلالت بر نداشتن سلامت عقل می کرد متعجب بودیم . از تشخیص دادن عجزمان تا اقرار به نداشتن سلامت عقل به نظر یک خیزش و پرش خیلی بزرگ می آمد. اگر چه پس از اینکه مدتی دربرنامه ماندیم شروع به درک مفهوم واقعی این قدم می کنیم. در کتاب پایه نداشتن سلامت عقل به این شکل معنی شده "تکرار یک اشتباه و انتظار نتیجه متفاوت داشتن". ما به راحتی می توانیم با این مفهوم رابطه برقرار کنیم. بالاخره خود ما چند بار سعی کردیم که کار خلافی را بدون تقبل مسئولیت و تحمل پی آمدش انجام دهیم و موفق نشده ایم و هر بار به خود گفته‌ایم که این دفعه فرق می‌کند این یعنی دیوانگی. وقتی اصول این قدم را برای سالیان متمادی به کار گیریم وزندگی کنیم تازه کشف می کنیم که دیوانگی ما واقعاً چقدر عمیق است و اغلب به این نتیجه می‌رسیم که گفته کتاب پایه فقط یک خراش کوچک بر روی سطح است. بعضی از ما از این قدم اجتناب کردیم چون فکر می کردیم لازمه آن مذهبی بودن است که این فکر از حقیقت دور است. هیچ چیز و مطلقاً هیچ چیز در برنامه NA وجود ندارد که لازمه انجام آن برای یک عضو نیازی به مذ هبی بودن او داشته باشد. انجمن ما از این ایده که هر کس علیرغم... و مذهبی بودن یا نبودن می تواند به ما ملحق شود به شدت دفاع می کند. اعضای ما نهایت سعی خود را می کنند تا ضامن این اصل باشند وهیچگونه مصالحه و سازشی را در مورد حق بلا شرط هر معتاد برای رسیدن به فهم شخصی از نیروی برتر تحمل نمی کنند. این یک برنامه روحانی است و نه مذهبی.
زیبایی و شکوه قدم دو آنجا متجلی می شود که شروع به این فکر می کنیم که نیروی برتر ما، چه و چگونه است. ما تشویق می شویم که نیرویی را انتخاب کنیم که عاشق و مهربان باشد و از همه مهمتر قادر باشد که سلامت عقل را به ما باز گرداند. قدم دو می گوید که به مرور یک نیروی برتر از خودمان باورآوردیم بلکه می گوید که به این باور رسیدیم که یک نیروی برتر از خودمان می تواند سلامت عقل را به ما بازگرداند. بنابراین تکیه و پا فشاری بر اینکه این نیرو، کیست یا چیست ، نمی باشد بلکه بر کاری که این نیرو می تواند برای ما انجام دهد تکیه می کند. گروه شرایط کافی برای یک نیروی برتر بودن را دارد. همینطور اصول نهفته در دوازده قدم. البته درک شخصی هر عضو نیز کفایت می کند. هر قدر به مدت پاکی ما افزوده شود و به کارکرد قدم ها ادامه دهیم بهتر درک می‌کنیم که علیرغم طول اعتیادمان و عمق دیوانگی ما، هیچ محدودیتی در توانایی نیروی برترجهت باز گرداندن سلامت عقل به ما وجود ندارد.
ما به این باور رسیدیم که قدم دو به ما امید به بهبودی را می بخشد.
یکشنبه 9 اسفند 1394 ساعت 20:26