برای قدم چهارم

برویم رفقا:

داستان مصرف مواد مخدر برای همیشه پایان یافته است باید داستان دیگری جست. ما امروز خود به انجام هر کاری توانائیم مشروط بر اینکه به وسوسه بیماری اعتیاد دچار نباشیم. بیماری اعتیاد چنان دچار سرعت و جنون و درهمی است که هر رهبری و هر فردی از کنترل وی عاجز است و با سرسام وحشت آوری بسوی نیستی می‌تازد پس هر چه زودتر باید از آن دور شد....

برای قدم سوم

برویم رفقا:

چگونه نمی‌توان دریافت که جز دنباله روی از روی بیماری اعتیاد، راه بهتری در پیش است؟ وسوسه‌ای که همواره با انسان سخن می‌گوید و همواره اعلام می‌دارد که جز برای انسان، غمی‌ ندارد ولی امروز همه ما می‌دانیم که برای هر یک از پیروزی‌هایش، انسان چه شکنجه‌ها که ندیده‌ است!

برای قدم دو

برویم رفقا:
ترک کنیم این بیماری اعتیاد را که همراه از انسان سخن می‌گوید و هرجا در پیچ و خم کوچه‌های سرزمین تاریک خویش و در هر گوشه جهان که او را بیابد به کشتار انسانیتِ انسان می‌پردازد. قرن‌هاست که بیماری اعتیاد، پیشرفت انسان‌ها را با خشونت و وقاحت و شدن توسط نواقص اخلاقی و ضعف‌های شخصیتی، متوقف ساخته است و انسان‌ها را برای مقاصد و پیروزی‌های خویش به خدمت گماشته است. بیماری اعتیاد، زمام جهان را با خشونت و وقاحت و شدت بدست گرفته و خود را از قید آزرم و تواضع و فروتنی، رها کرده است.

برای قدم یک

برویم رفقا:

بهتر است که هم‌اکنون تصمیم بگیریم و از این ساحل مصرف دور شویم! بر ماست که دیواره این شب دیر پای اعتیاد و تیره دلی بیماری را که در آن غرقه بودیم بشکافیم و از آن بیرون آئیم. خورشیدی که فردا در برابر ما طلوع می‌کند باید ما را استوار در پاکی، اندیشمند در بهبودی و گستاخ در بازیابی بیابد. وقت‌مان را با توهمات و اباطیل خودمان و تقلید‌های میمون‌وار و متهوع از دیگران تلف نکنیم.