مشکل ما در واکنش‌های انفجاری است که ما نشان می‌دهیم. 90 درصد کنش و واکنش‌های من اصلا ربطی به من نداره.

حرف‌های ما مهم نیست. فعل ما محاسبه می‌شود.

ما نباید خود را با دیگران مقایسه کنیم. اگر هم بخواهیم مقایسه کنیم حداقل خود را با زمان قبل از آشنایی با برنامه مقایسه کنیم.

همه چیز نه مطلق خوب است نه مطلق بد است. ما حق نداریم دیگران را قضاوت کنیم چون چیز مطلق بد وجود ندارد.

همه چیز نه مطلق خوب است نه مطلق بد است.

تمام اتفاقات در زندگی طی یک فرایند به وجود می‌آید.

در روال زندگی ما تغییرات زیرکانه‌ای رخ می‌دهد که زندگی ما را تغییر می‌دهد.

باید آگاهی داشته باشیم که قدرت انجام کارها در دست نیرویی دیگر است.

باید مراقب باشیم، ما گاهی بیماری را در قالب بهبودی به دیگران انتقال می‌دهیم.

ما اگر با همان وضعیتی که همیشه زندگی کردیم پیش برویم هیچوقت روی خوشی را نمی‌بینیم.