مشکل ما در واکنش‌های انفجاری است که ما نشان می‌دهیم. 90 درصد کنش و واکنش‌های من اصلا ربطی به من نداره.

ذهن دشمن من است و این دشمن همیشه کنار ماست.

ما با خشم نمی‌توانیم خشم را کنترل کنیم.

به دلیل بیماری اعتیاد ما علاقه خاصی به ناراحت شدن و در انزوا رفتن از کودکی تا امروز داشتیم.

گاهی خواسته‌های ما نابجا یا زیاد از حد است.

ما فکر می‌کنیم که فکر می‌کنیم، ما فقط بحران را در سرمان پرورش می‌دهیم

توپ بازی، یار بازی و زمین بازی در بهبودی می‌تواند افکار من باشد.

وقتی به خواسته‌هایمان نمی‌توانیم برسیم مشکل به وجود می‌آید. ما باید خواسته‌هایمان را اصلاح کنیم.

من به دنیا بدهکارم و تا وقتی این بدهی‌ها وجود داشته باشد من همیشه عصبانی و خشمگین هستم.

وارد بازی روانی مردم نشو...