هر چیزی که ما نمی‌توانیم بدست آوریم در ذهنمان به آن دست پیدا می‌کنیم.
باید مراقب حال خودب خودمان باشیم، نیم بیشتر لغزش‌ها در حال خوب اتفاق افتاده است.
فکر کردن به ما چیزی نمی‌دهد.
خود محوری دقیقا مانند مراقبه است البته با موج منفی.
دستاویز مثل بچه کوچکی‌است کمه تو نمی‌بینی اما از پس ذهن می‌آید و خنجر می‌زند.
ما با نواقص شخصیتی نمی‌توانیم بجنگیم ( راهکار جنگ نیست) ما در هر جنگی وارد شویم در آن شکست می‌خوریم. تنها راه کار گذشتن از کنار نقص است.
اکر ما به رفتارهای معتادگونه خود ادامه دهیم و در مرحله بهبودی نباشیم در چرخه محدد بیماری خود در لغزش قرار خواهیم گرفت.
ما اسیریم - ما در ذهن زندگی می‌کنیم.
ترس جلوی مشکل را می‌گیرد. امروز فردای دیروز است، امروز را درست زندگی کنیم فردا روز خوبی خواهد بود.