شریعتی

پروردگارا!
به من آرامشی عطا فرما تا بپذیرم آنچه را که نمی توانم تغییر دهم و شهامتی تا تغییر دهم آنچه را که می توانم و بینشی تا تفاوت این دو را بدانم؛ مرا فهم ده، تا متوقع نباشم دنیا و مردم آن مطابق میل من رفتار کنند. خدایا! به من زیستنی عطا کن که در لحظه مرگ بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است حسرت نخورم و مردنی عطا کن که بربیهودگیش سوگوار نباشم. بگذار تا آن را من خود انتخاب کنم، اما آن چنان که تو دوست داری. خداوندا به علمای ما مسئولیت، به عوام ما علم، به مومنان ما روشنائی، به روشنفکران ما ایمان، به متعصبین ما فهم، به فهمیدگان ما تعصب، به زنان ما  اصالت، به اساتید ما عقیده، به دانشجویان ما... نیز عقیده، به خفتگان ما بیداری، به بیداران ما اراده، به مبلغان ما حقیقت، به دینداران ما دین به نویسندگان ما تعهد، به هنرمندان ما درد، به شاعران ما شعور، به محققان ما هدف، به نومیدان ما امید، به ضعیفان ما نیرو، به محافظه کاران ما گستاخی، به نشستگان ما قیام، به راکدان ما تکان ، به مردگان ما حیات، به کوران ما نگاه، به خاموشان ما فریاد، به مسلمانان ما قرآن به شیعیان ما علی به فرقه های ما وحدت، به حسودان ما شفاء به خودبینان ما انصاف، به فحاشان ما ادب، به مجاهدان ما صبر، به مردم ما خودآگاهی و به همه ملت ما همت؛ تصمیم ؛ استعداد؛ فداکاری ؛ شایستگی؛ نجات و عزت، ببخش ...

پروردگارا؛ رحمتی  کن تا ایمان نام و نان برایم نیاورد.
قوتم بخش تا نانم را و حتی نامم را در خطر ایمانم افکنم تا از آنها باشم که پول دنیا را می‌گیرند و برای دین کار می کنند و نه از آنها که پول دین را می‌گیرند و برای دنیا کار میکنند! مرا یاری ده تا جامعه ام را بر سه پایه «کتاب، ترازو، آهن» استوار کنم و دلم را از سه سرچشمه «حقیقت، زیبائی و خیر» سیراب سازم!
بار الها؛ در برابر هرآنچه انسان ماندن را به تباهی می‌کشاند، مرا با «نداشتن» و «نخواستن» روئین تن کن!
از همه فضائلی که به کار مردم نیاید محروم ساز!
یاریم ده تا به رعایت «مصلحت» «حقیقت» را ذبح شرعی نکنم.