تکرار روزمره کارها تهوع می‌آورد، این تنوع است که زندگی به دنبال دارد.

از دستور زبان من، تو، ما، شما، ایشان، آنها فقط کلمه ما برای ادامه زندگی صحیح هست.

کسی که اول به انجمن می‌آید اول نیست! کسی که تا آخر می‌ماند اول است.

نباید اینگونه بودن را بپذیریم، باید چگونه بودن را تمرین کنیم.

در راستای خواستن اقدام و عمل لازم است.

باور یعنی قلب و فکر یکی باشد.

عصاره شکرگزاری جاذبه شدن است

در مراحل 12 گانه قدم همه چیز آرام آرام حل می‌شود،  چیزی که پنهان  است آشکار می‌گردد.

ما این راه را با امید به ایمان شروع کردیم امروز با ایمان آن را ادامه می‌دهیم.

صبر کن - فکر کن - حرکت کن