این دنیا شکل خواسته‌های من نیست، من باید خود را با شرایط دنیا وقف بدهم.

من تو را می‌پذیرم همانگونه که هستی، چرا که تو متفاوتی و من اینگونه‌ام.

یک شنوده خوب می‌تواند پاسخ‌گوی خوبی باشد.

ما باید در فرایند زندگی فقط حضور داشته باشیم.

من باید احساس برتری نکنم.

تو شهری که جنگ باشه برج میلاد نمیشه ساخت، تا وقتی در سر ما جنگ باشد آرامش و آینده ساخته نمی‌شود.

ما باید بفهمیم که نمی فهمیم.

یا به اندازه تلاشت آرزو کن یا به اندازه آرزوت تلاش کن.

ما نمی‌خواهیم، ترس، خشم، استرس را که خداوند داده است برطرف کنیم! بلکه ما باید این داده‌های خداوند را بپذیریم و در نهایت فقط جایگزینی برای آن پیدا کنیم.

اگر شرایط تغییر کرد، تو تغییر نکن.